Mustafa Özcan’ın bütün adamları (3)

Size bir olgudan bahsedeceğim. 

Cemaat’in hâlâ kapanmamış bir yarası bu. 

Dolayısıyla eski ve ilgili herkesçe bilinen bir mesele.

Nedir o?

Önce başka bir soru yönelteceğim. 

Sorum, kendini Cemaat’in bir parçası olarak gören okuyuculara: Siz hiç ‘havuza düşmek’ diye bir tabir duydunuz mu?

Peki bunu Cemaat içi bir kavram olarak işittiniz mi hiç?

Zannediyorum, bu soruya ‘Hayır’ cevabını vereceklerin oranı yüzde 90’ın altında değildir.

Ben bu tabiri ilk olarak bu son bir yıl içerisinde işittim.

Sonra araştırdığımda şununla karşılaştım; Cemaat’te belli bir kademenin üzerindeki herkes biliyor bunu. 

Hatta diyebilirim ki, ayağa düşmüş, geride onlarca mağdur bırakmış, bazılarını ‘medeni ölü’ye çevirmiş kirli bir ‘havuz’ bu.

Bir silah.

Bir suikast silahı…

Anlatacağım.

Ama önce neden bunu ‘Mustafa Özcan’ın adamları’ başlığı altında ele aldığımı söyleyeyim: Çünkü bu sözünü edeceğim ‘havuz’ aparatı, çoğu zaman bir kişi ile ilişkilendiriliyor.

O kişi, uzun yıllar Cemaat’in ‘MİT imamlığını’ yapmış olan Doktor Sinan müstear isimli Murat Karabulut.

****

Ne demek ‘havuza düşmek’ ?

Kısa cevabı; devletin istihbarat havuzuna düşmek. Yani ‘deşifre’ olmak…

Eğer Cemaat hiyerarşisi içerisinde vazife yapan bir kişi ‘devletin radarına’ yakalanmışsa; istihbarat, Emniyet veya asker tarafından ‘takibe’ alınmışsa ya da bir şekilde deşifre edilmişse o kişi artık ‘havuza düşmüştür’.

Gülen’in de öteden beri en fazla hassasiyet gösterdiği hususlardan biri bu. Eğer bir ‘imam’ veya ‘birim sorumlusu’ bir nedenden ‘havuza düşmüşse’, derhal vazifeden alınmalı ve yerine yeni biri verilmelidir.

Bu işin şakası yoktur.

İşte Gülen’in bu aşırı hassasiyeti, Cemaat içinde tasfiye yapmak isteyenlerin eline çok kullanışlı bir koz vermişti.

Eğer ‘ayağı kaydırılmak’ istenen biri varsa ‘havuza düştün’ deniyor ve görev yeri değiştiriliyordu.

Ya da bu sayede kendilerine bağımlı hale getiriliyordu.

Yani buradan da anlaşılacağı üzere, bir ‘iç’ mevzudan bahsediyoruz. 

Tamamen içeriye karşı kullanılan, Cemaat’in dizayn edilmesi için başvurulan sihirli bir anahtar…

Ama siz, “Kendi arkadaşlarına bunları yapan, başkalarına neler yapmamıştır?” diye düşünürseniz bu da mantıksal açıdan hatalı olmaz.

****

‘Havuza düşmenin’ çok örneği var ama en önemlilerinden birini anlatayım.

Daha sonradan Gazeteci ve Yazarlar Vakfı Başkanlığı yapacak olan Mustafa Yeşil, 2002 yılında Cemaat’in ‘Ankara imamı’ olarak görevlendirilir.

İddialı bir kişilik olan Mustafa Yeşil’in yıldızı parlamaya başlar.

Buna bir de tarihî denk noktasını ilave etmek gerekir.

Yeşil’in göreve başlamasından birkaç ay sonra AKP tek başına iktidara gelir. Bu da ona yeni ve çok büyük bir saha açar. 

Daha önce TBMM‘de bulunmamış, Ankara’da siyaset yapmamış yüzlerce çiçeği burnunda vekil, Başkent’e gelir. Bunların çoğu muhafazakâr ve aynı zamanda Ankara’nın acemisi insanlardır. Çocuklarının okul ihtiyacından sosyal çevrelerine kadar hemen her alanda rehberliğe ihtiyaçları vardır.

Birçoğu Cemaat’in kapısını çalar. 

Bu sayede Mustafa Yeşil’in de çok sayıda AKP’li parlamenter ile yolları kesişir. Böylece yeni iktidar döneminin Ankara’daki önemli figürlerinden biri olmaya başlar.

Aynı sırada bir de Anafartalar Araştırma Merkezi adında bir düşünce kuruluşunun temellerini atar. 

Yeşil, vaktinin çoğunu burada geçirmekte, birçok siyasetçi ve bürokratla burada görüşmeler yapmaktadır.

Giderek Cemaat içindeki gücünü ve nüfuzunu artırmakta, Ankara rüzgârları estirmeye başlamaktadır.

****

Tam o sırada ‘havuza düşer’ Mustafa Yeşil.

Daha doğrusu, ‘düştüğü’ söylenir.

Kim tarafından?

İşte burada karşımıza ‘Doktor Sinan’, yani Murat Karabulut çıkacak.

2003 ortalarıdır… MİT imamı olan Karabulut, “Yenimahalle (MİT), Mustafa Yeşil’in Ankara imamı olduğunu tespit etti. Anafartalar’ın oraya kamera yerleştirmişler. Gireni çıkanı da fişliyorlar. Görüştüğü herkesi kaydediyorlar,” bilgisi verir.

Mustafa Özcan da bu bilgiyi Fethullah Gülen’e taşır. “Efendim, durum çok nazik. Mustafa Bey’e her an bir operasyon olabilir. Sıkıntı büyük. Derhal yurtdışına çıkması lazım,” minvalinde sözler sarfeder.

Gülen de hemen Yeşil’i görevden alır ve İngiltere’ye atar.

Anafartalar Araştırma Merkezi de kapatılır.

****

Bunun gibi başka örnekler de var. 

Bazı il imamları, birim sorumluları ve ara kademe elemanları da ‘havuza düşegelmişler’ hep. 

Bunun faturasını ödemiş, canı yanmış çok insan var.

Burada önemli dört soru karşımıza çıkıyor.

Bir: Büyük bir çoğunluğu MİT’e isnad edilen bu bilgi notları doğru muydu, yoksa hiç böyle bir bilgi ya da deşifrasyon olmadığı halde varmış gibi mi sunuyorlardı?

İki: MİT, bilerek bazı bilgi ve belgeleri sızdırıp Cemaat’in içine oynuyor olabilir miydi?

Üç: ‘Havuza düştün’ denilenler hep tasfiye edilecek isimler mi oluyordu?

Dört: Fethullah Gülen bu bilgilere göre tayin kararları alıyor muydu?

****

Cevaplara geçeyim…

Birinci sorunun cevabı: Benim ulaştığım bilgilere göre her ikisi de var. 

Elbette MİT kaynaklı birçok gerçek bilgiye ulaşılıyordu. Bunlar içerisinden bazıları tabii ki gerçekten muhatapları koruma amaçlı kullanılmıştır. Fakat var olan somut bir bilginin operasyona dönüştürüldüğü durum da var; asılsız istihbarat bilgileri veya sahte belgeler üretilerek ‘havuza düşürülenler’ de… Yani aslında ‘havuza düşmemiş’ ama Cemaat’teki birileri tarafından ‘düşürülmüş’ olanlar…

İlk durum için, yani var olan bir bilginin operasyona dönüştürüldüğü durumlar için şunları ifade edebilirim: Verilen bilgilerin bazılarının teyidi yok. Yani sorup da doğruluğunu veya yanlışlığını tespit edebileceğin bilgiler değil. MİT’e bakan Cemaat abisi Doktor Sinan, “İçeriden elde ettiğimiz bilgilere göre…” diye başlayan notlar ilettiğinde kimsenin bunun aksini doğrulama gibi bir şansı kolay kolay olmuyor. Müphem ve gizemli bir alan burası. Her türlü kullanıma ve istismara açık…

Bir de var olan bilgiyi nasıl sunduğunuz çok önemli.

Yani, “Efendim, arkadaşımızı tespit etmişler, bundan sonra biraz daha tedbirli olması gerekecek. Çok büyütülecek bir şey değil ama dikkatli olmakta yarar var,” demek başka bir şey, “Arkadaşımızı takip ediyorlar. Her an başına bir şey gelebilir. Acilen ayrılması gerekiyor,” demek farklı.

Mustafa Yeşil örneğinde meselâ,“Kendisinin Cemaat’in Ankara imamı olduğu bir sır değil ki… İllegal bir şey de değil. Bunu devletin bilmemesi mümkün olmadığı gibi bilmesi halinde endişe etmemizi gerektirecek bir durum da olmasa gerek. Dolayısıyla tespit etmişse etmiştir. Bu kurumun görevi zaten takip etmektir, tespit etmektir. Önemli olan Mustafa Bey’in yapıp ettikleridir, eylemleridir,” denip kapatılabilirdi. 

Onun yerine, “Bütün görüşmeleri görüntüleniyormuş. İçeride büyük bir hazırlık varmış. Başımıza büyük iş açacak. Her an bir operasyon olabilir. Tek kurtuluşu yurtdışına çıkması,” dediğiniz zaman, durum değişiyor. 

Bilgiyi getiren de Mustafa Özcan olunca, Fethullah Gülen buna kayıtsız kalmıyor.

****

İkinci durum ise biraz daha sıkıntılı. Yani hiç olmayan bir şeyin, sanki varmış gibi sunulduğu ve tasfiye için kullanıldığı durumların da söz konusu olduğu öne sürülüyor. 

Hakkında, MİT’in kendisini tespit ettiği ve izlediğine ilişkin sahte belge hazırlananlar var. Bir takım asılsız telefon tapelerinin de masaya getirildiği iddia ediliyor.

Bunlar arasında gerçek olanlar da olacağı gibi sahte evrakların varlığı da konuşuluyor.

Peki sahte olduğunu nereden biliyorlar?

Çünkü iddialara göre işin üzerine gidenler ve aksini ispatlayanlar oldu. Bildiğim örnekler var ancak detaylara girmek istemiyorum.

Burası, Cemaat içi karanlık dehlizin en koyu ve en derin olduğu noktalardan biri.

O yüzden bu bölümü, dizinin ikinci bölümü olan “Zeytinyağı-su: Mahrem-Hizmet” başlıklı yazımı hatırda tutarak okumanızı tavsiye ederim.

****

İkinci soru, yani MİT’in bilerek içeriden bu tür istihbaratları, bilgi notlarını veya belgeleri sızdırmış olması söz konusu olabilir mi?

Hatta, MİT antetli bazı fişleme belgeleri, teşkilatın bilgisi dahilinde tanzim edilmiş olabilir mi?

Aslında bir önceki paragrafta bunun izleri var.

Zaten aksi mümkün olabilir mi?

Yazılarımı veya yayınlarımı düzenli takip edenler, ‘devlet ile Cemaat arasında bir kesişim kümesi bulunduğunu’ söylediğimi bilirler. Gri bir bölge var. Temasın en yakın olduğu bu saha, aynı zamanda geçirgenliğin de uç verdiği sınır hattı.

İstihbarat teşkilatı, sürekli Cemaat’in tepesine bilgi notları taşımakta olan bir imamı, hiç yemlememiş olabilir mi?

Bunu sadece bir soru olarak yöneltmiyorum.

Çünkü bunun olduğuna dair çok sayıda şahitlik dinledim. 

Ya da hâlâ iddia diyelim…

Buradaki en büyük sıkıntı şu: Bu ‘havuza düşme’ veya ‘düşürülme’ uygulamasının muhatabı olmuş insanlar konuşmaya korkuyorlar. Canı ne kadar yanmış olursa olsun, asla açıklama yapmak istemiyorlar.

Bu korkunun kaynağı da her iki taraf…

Bu da mevzunun ne kadar girift ve karanlık olduğunu anlamaya yetiyor.

****

Üçüncü soru, yani bu ‘havuz’ aparatının her zaman tasfiye amacıyla kullanılıp kullanılmadığına gelince…

Hayır, bazen de kişiyi kendine bağlı ve bağımlı hale getirmek için kullanıldığı da oluyordu. Yani etki altına alma, kontrol etme, yönlendirme ve kullanma amaçlı…

Dördüncü sorunun cevabı ise şöyle: Fethullah Gülen’in genellikle ‘havuz’ istihbaratına duyarsız kalmadığı biliniyor. 

Başta da dediğim gibi, bu onun en müteyakkız olduğu noktalardan biri. Çünkü gizliliği bozacak en ufak bir ihmalin faturasının çok ağır olacağını düşünüyor. Bu nedenle de çoğunlukla işi şansa bırakmadan ilgili vazifeliyi görevden alıp başka bir yere kaydırdığı söyleniyor.

Bunun istisnaları da var.

Sonuç itibariyle Gülen, tek bir kaynaktan beslenmediği, gelen bir bilgiyi başka başka birçok kanaldan teyid etmeden hareket etmediği bilinen biri.

Benim ulaştığım bazı vakalarda, gelen belgenin sahte olduğunu Gülen’in kendisinin de bildiği, bu yüzden muhatap kişiyi görevden almadığı ama buna karşılık belgeyi üretenleri de yerinden etmediği durumlar var.

Cemaat’in ortalama bir gönüllüsünün anlamakta zorlanacağı bir tavır olabilir bu.

O yüzden dönüp tekrar ‘zeytinyağı-su’ yazısını okuyabilirsiniz.

Gülen’in sorunlara genel yaklaşımı bu şekilde.

Hep ‘idare’ ediyor.

Çünkü o hem bardaktaki ‘suyun’ lideri hem de ‘zeytinyağının’…

En son ortaya çıkan Cevdet Türkyolu-Osman Şimşek olayındaki tavrına da bu pencereden bakabilirsiniz. 

Kendine göre bir çeşit ‘denge’ politikası güdüyor. 

Hatta içerideki gruplar arası çekişmeleri kendi liderliği için bir tür avantaja çevirdiğini de düşünüyorum.

****

Peki bu ‘havuz’ aparatı neden Cemaat içinde bu kadar işe yaramıştır?

Bunun cevabı da kritik.

Bunun için biraz geçmişe gitmek ve Cemaat’in tarihine göz atmak gerekecek.

Çünkü 90’lı yıllar ve 2000’lerin başlarında Cemaat birkaç ‘bölünme tehlikesi’ atlatıyor.

Bunlar arasında en bilinenler; Kemalettin Özdemir, Latif Erdoğan ve Doktor İhsan olayları…

Bunların detaylarına uzun uzun eğilebiliriz fakat konu dışına çıkacağımız için gerek yok. 

Bizim için lüzumlu bilgi sadece şurası: Gülen ve Cemaat’in tepe kadrosu, bu üç ismin de derin devlet tarafından Cemaat’i parçalamak amacıyla projelendirildiğini, bunların Cemaat içinde ‘paralel Cemaat’ kurduklarını, alternatif evler açtıklarını, kadrolar oluşturduklarını ve alternatif lider iddiası ile temayüz ettiklerini düşünüyor.

Özellikle Kemalettin Özdemir örneğinde çok uzun yıllar süren çetin mücadeleler ve sürtüşmeler söz konusu.

Mustafa Özcan’ı Mustafa Özcan yapan da biraz bu isimlerin tasfiyesinde oynadığı rol. Gülen’e bayrak açan isimler bir bir harcanırken Özcan ön plana çıktı.

Böylece Gülen nezdinde prestiji ve güvenirliği tavan yaptığı gibi Cemaat içerisinde de sempatisi çoğaldı.

Kemalettin Özdemir ve Latif Erdoğan elimine olunca geriye en güçlü adam olarak o kaldı.

Fakat bir yandan da MİT’in ve derin devletin böylesine proje isimler üzerinden Cemaat’e sızdığı, yapıyı ele geçirmeye çalıştığı endişesi, her zaman içeriye pompalandı. 

Bir çeşit korku yönetimi başladı. 

“Görüyorsunuz içimizde bir sürü şüpheli adamlar var,” denilerek operasyonlara daha kolay ruhsat alınır oldu.

İşte o yüzden ‘havuza düşme’ meselesi Cemaat içinde daima iş yapmıştır.

Çünkü burası yumuşak karındır.

****

Peki bu mevzu neden doğrudan Mustafa Özcan ile ilişkilendiriliyor?

Bunun bir sebebi, yukarıda özetlediğim gibi Özcan’ın Cemaat’teki en kudretli kişi haline gelmesi.

İkinci sebep; dizinin başından beri anlatmaya çalıştığım Özcan’ın kişilik özellikleri ve ‘modus operandi’si; yani yer yer kriminal özellikler barındıran iş yapış tarzı…

Üçüncüsü de Doktor Sinan’la olan ilişkileri…

Peki kim bu Doktor Sinan?

İşte şimdi neden bu konuyu “Mustafa Özcan’ın bütün adamları” başlığı altında ele aldığım da cevap bulacak.

Murat Karabulut, 80’li yıllardan beri ‘hususi hizmetler’in içerisinde. 90’ların sonundan 17-25 Aralık sürecine kadar da ‘MİT imamlığı’ yapmış. Yani tam 15 yıl civarı…

Normalde ODTÜ mezunu bir kimya öğretmeni.

Aynı zamanda tekstil ve elektronik ürünler üzerine şirketleri vardı. 

Bunlardan bazılarına dolaylı ortaktı.

Devlet ihalelerine giriyor ve iyi paralar kazanıyordu.

****

Bunlar bir yana, Karabulut’un en önemli özelliği, Mustafa Özcan’a mutlak itaati.

Anlatılanlara göre, “Dükkan onun” diyen ve tıpkı Ahmet Kara gibi, “Mustafa Özcan’a karşı gelinemez,” anlayışında olan biriydi. 

Bu yönü ile Adil Öksüz’ün ikizi gibiydi… Birisi askeriyede diğeri de istihbaratta Özcan’ın sağ ve sol kolları oldular adeta.

İkisinin de her bilgiyi Özcan’la paylaştığı öne sürülüyor.

Buradaki kritik noktalardan birisi şu: Mustafa Özcan, Murat Karabulut ve Adil Öksüz üzerinden Cemaat’in bütün hususi hizmetlerini takip ediyordu. Çünkü bu ikisi, en mahrem konuların konuşulduğu toplantıların hem öncesinde hem sonrasında Özcan’la bir araya geliyor ve konuşulanları ona aktarıyordu. 

Özcan normalde hiyerarşide onların üstü olmamasına rağmen veya yetki sahası onların görev alanlarını kapsamamasına rağmen bunu yapıyorlardı.

Çünkü Cemaat içi ‘paralel Cemaat’leri tasfiye eden Mustafa Özcan, daha sonra kendi ‘paralel Cemaat’ini kurmuştu.

Adeta kendine bağlı imişçesine hareket edecek, ona bilgi taşıyacak, kendisi ile işbirliğine gidecek kişilerle çalışıyordu. Başkalarını kendisine tabi olmaya zorluyordu. Her yeri kontrol etmeye çalışıyordu.

Bu noktada hiç zorlanmadığı bir isim varsa o da Doktor Sinan’dı. Daha baştan anahtarları Özcan’a teslim etmişti çünkü.

‘Havuza düştü’ söylentilerini çıkaranlar da genelde bu ikisiydi.

Tabii ki kritik isimler haricinde Özcan bizzat devreye girmiyordu. İşler Doktor Sinan üzerinden yürüyordu. Önemli kişiler söz konusu olduğunda Mustafa Özcan doğrudan topa giriyordu.

Meselâ benim ulaştığım bilgiler, Mustafa Yeşil örneğinin böyle olduğu yönünde. 

Konuyu Gülen’e sunan bizzat Mustafa Özcan’dı.

****

Anlatılanlara göre bu ‘havuz problemi’ zamanla öyle bir hal almıştı ki, Cemaat’in kimi vazifelileri, “Ya Mustafa Hocam, hep biz havuza düşüyoruz, sen niye hiç düşmüyorsun?” diye kinaye yapmaya başlamışlardı.

Hatta tepe yöneticiler arasında, “Bu ay kim havuza düştü?” diye esprilerin yapıldığı bile söyleniyor. 

Doktor Sinan, 2014 Şubat’ına kadar MİT’e baktı. 

15 yıl boyunca hiç ‘havuza düşmedi’.

15 yıl boyunca bu vazifede kalmasını en çok Özcan’a borçluydu. 

Buna karşılık onun da her zaman Özcan’ın tetikçiliğini yaptığı ileri sürülüyor. Mustafa Özcan’ın isteği ile sahte deliller hazırladığı yönünde korkunç iddialar var. 

Görüntü şu ki Özcan ve Karabulut’un en büyük avantajı, Fethullah Gülen’i çok iyi tanımaları ve reflekslerini çok iyi etüd etmiş olmalarıydı.

Onun hassasiyetlerini de zaaflarını da çok iyi biliyorlardı. Hangi noktada, kimler üzerinden, hangi cümlelerle giderlerse hangi sonucu alacaklarını gayet iyi kestirebiliyorlardı.

Gülen’in alternatif bilgi kanallarını da hep kendilerine yakın kişilerle doldurmaya bakıyorlardı.

Buradaki en önemli isim, hiç kuşkusuz Cevdet Türkyolu’ydu.

****

Bu yazıyı hazırlarken Avukat Osman Zerey üzerinden Mustafa Özcan’a sorular yönelttim. Zerey, ‘müvekkilinin verdiği cevapları dikkate almadan yayınlara devam ettiğim’ gerekçesi ile, “Sorularınıza şimdilik cevap vermeyip, yazınızı paylaştıktan sonra gerektiği takdirde sosyal medya aracılığıyla kamuoyu bilgilendirilecektir,” dedi.

Murat Karabulut’a ise ulaşamadım. Yakınları, kendisinin şu anda ağır bir hastalık geçirdiğini, yoğun bir tedavi sürecinin başladığını ve dolayısıyla görüşmemizin uygun olmadığını ilettiler. Yine de bu yazının ardından kendisinden bir açıklama gelirse yayınlayacağımın bilinmesini isterim.

Bu vesile ile kendisine buradan yönelteceğim birkaç ek soru daha var:

1- 20 yıldan fazla bir süre ‘mahrem hizmetlere’ baktınız. 15 yıl boyunca da ‘MİT imamlığı’ yaptınız. Bu 15 yıl içinde herkes bir şekilde ‘havuza düşerken’ siz bu ‘havuza’ düşmemeyi nasıl başardınız? MİT, Cemaat’in il imamlarını bile deşifre ederken kendisini takip eden ‘MİT imamını’ 15 yıl boyunca tespit etmeyi başaramadı mı?

2- Cevdet Türkyolu hakkında elinize dinleme tapeleri geldi mi? Daha önce Türkyolu’ndan borç para almış mıydınız? Türkyolu alacağını istediğinde hakkındaki tapeleri öne sürüp şantajda bulundunuz mu? Bu tapeler nereden gelmişti?

3- Emniyet ve MİT dışında üçüncü, sivil ve illegal bir dinleme merkezi var mıydı? Buradan Cemaat’in hemen hemen bütün tepe yöneticileri dinleniyor muydu? Bazılarının konuşmaları önlerine kondu mu?

4- Mustafa Özcan size bazı tapeler getiriyor muydu? Getiriyorduysa siz bunları ne yapıyordunuz? Bu dinleme kayıtları nereden ulaşıyordu?

****

Hakkındaki bilgiler nedeniyle Mustafa Yeşil‘e de sorular yönelttim. Kendisi şu cevabı gönderdi:

“Sorunuzda geçen ‘Havuza düşmek’ tabiri Hizmet Hareketi içinde kullanılan bir tabir olmayıp, 28 Şubat döneminde Hizmet Hareketini yok etme esaslı baskı, fişleme, takip ve tazyik dönemlerinde duyduğum bir ifadedir. Havuz ile kastedilenin istihbarat bilgi havuzu olduğu, havuza düşmenin de takibe takılarak hakkında fişlemelerin yapıldığı manasına geldiğini öğrendim. 

Maalesef ülkemizde hukukun askıda olduğu dönemlerde olduğu gibi fişlemeler, takibe almalar, dosya hazırlamalar, mağduriyet yaşamış herkesin bildiği bir gerçektir. Ben de 28 Şubat sürecinde, Ankara’da görev yaparken hakkımda dosya oluşturulduğu ve fişlendiğim şeklinde duyumlar aldım. Ancak o dönemde hukuki bir süreçle karşılaşmadım. 

2003 yılında evimin ve işyerimin takip edildiğini fark ettim. Bunun üzerine mesai arkadaşlarım ve tecrübelerine değer verdiğim kişilerle yaptığım istişare sonucu ailemle birlikte İngiltere’ye taşındım. 

Bu soruları sormanızı gerektiren saiki tam anlayamamakla beraber bu veya benzer konularda yüzleşmekten çekineceğim bir husus olmadığını açıkça ifade edebilirim.

Sorulan soruların şahsıma özel bilgiler olduğu ve kamuoyu önünde paylaşılacak değerde olmadığını düşünmekle birlikte yanlış yorumlara vesile olmamak, arkadaşlarımın haksız itham ve yanılgılara düşmesine sebebiyet vermemek amacıyla cevaplarımı paylaşmış oldum.

Bilgilerinize sunar, çalışmalarınızda başarılar dilerim…”

****

Bu açıklamalar üzerine kendisine ilaveten, “2003 yılında evimin ve işyerimin takip edildiğini fark ettim. Bunun üzerine mesai arkadaşlarım ve tecrübelerine değer verdiğim kişilerle yaptığım istişare sonucu ailemle birlikte İngiltere’ye taşındım, diyorsunuz; gerçekten takip edildiğinizi siz mi farkettiniz yoksa Doktor Sinan müstear isimli Murat Karabulut’tan mı öğrendiniz? Siz kendiniz mi Ankara’dan ayrıldınız, yoksa Mustafa Özcan’ın Sayın Fethullah Gülen’e konuyu aktarması neticesinde Gülen tarafından mı görevden alınıp İngiltere’ye atandınız?” sorularını yönelttim. 

Şöyle cevap verdi: “Bahsini ettiğiniz şahıs ile Ankara’da hiçbir temasım olmadı. Size ifade ettiklerim benim yaşadıklarım. Dahil olan isimler olsa idi yazardım.”

Mustafa Yeşil’in bu ‘resmî’ açıklamaları ile ilgili yorumu okuyuculara bırakıyorum.

****

Diziye devam ederken lütfen bu yazıyı hatırdan çıkarmayın.

Çünkü dizinin sonlarında dev bir ejderha gibi karşımıza yeniden çıkacak.

O zaman tek tek bireylerin değil, bütün bir camianın nasıl ‘havuza düşürüldüğünü’ veya ‘havuza nasıl itildiğini’ okuyacaksınız.

-DEVAM EDECEK-